Ben Hata Değilim!

Geçen hafta katıldığım Points of You® (POY) eğitimi, beni içimdeki potansiyele doğru inanılmaz bir yolculuğa çıkardı. Öyle ki, ikinci günün sonundaki ruh halimi anlatacak mecalim bile kalmadı, kendimi “sıkılmış limon” gibi hissediyorum deyip durdum…

POY® Akademi, psikoloji ve fototerapiden yararlanarak, üzerinde senelerce çalışılarak hazırlanmış koçluk ve gelişim araçlarını yıllardır tüm dünyada kullanıyor. 2021 yılında beri takipteyim bu araçları, ve son katıldığım atölye benim için dönüm noktası oldu. Bu hissiyatımın oluşmasında POY® Türkiye lideri Yeliz Çetinkaya’nın konuya hakimiyeti ve nokta atışı yansıtmaları ile koçluk mesleğine girişimimde büyük destekçim, Plus Three şirketinin kurucusu, gönül insanı Nurşen Agathe Batkin’in rolü büyük.

Peki ne oldu da hayatıma dokundu bu atölye? Hemen anlatayım... Koçluk görüşmelerine girmiş olanlarınız bilir. Konu olmazsa koçluk yoktur, ve bu “konu”yu bulmak da ayrı bir dert olabiliyor bazen. Özgün bir lider mi olsam, kendimi daha iyi mi ifade etsem, hayalimdeki bende olup şu an olmayan ne var diye aktiviteden aktiviteye koşarken, konu döndü dolaştı, şu anda bende var olan, beni daha iyi anlamama yarayan “Potansiyel Ben”i keşfetmeye döndü. Atölye boyunca yönergeler mi eksik acaba diye düşünürken, POY®’da “kuralsız”lığın bir kural olduğunu da anlamam uzun sürmedi. Benim gibi soyut düşünmeye alışık biri için bile zordu, itiraf etmeliyim…

Peki potansiyel ben ne? Bu öyle bir şey ki, düşününce insanın gözünün önünden film şeridi gibi o konuyla ilgili anılar, durumlar, sözler geçiveriyor. Daha önce yaşadığım tüm haksızlıklarda, kendimi değersiz hissettiren tüm yaşanmışlıklarda, bildiğim benden farklı bir taraf, alıştığımın dışında beni koruyan, mücadeleci, isyankar, inatçı bir tarafım var benim. Bilinenin aksine, insan olduğum için, ben de her zaman doğru şeyler yapmıyorum.. Çocuklarda da böyledir bu, psikologlar bas bas bağırır uslu çocuk normal değildir diye. Çocuğun, yani insanın doğası özgünlüğünü, merakını, hareketini koruma çabası. Karşılaştıkları talihsiz durumlar veya adaletsiz ortamlar herkes için bir sınav ve kendi olmayı seçenler için bir mücadele. Öbür türlü uyumlanmış “uslu” çocuklarız hepimiz.

Ben bu atölye sonunda yaşadığım talihsiz durumlarda hata olmadığımı herkesle paylaşmak istedim. Hatta atölyenin hediyesi, bu konuya dair bir eğitim bile tasarladım. Önümüzdeki aylarda duyurusunu ayrıca yapmayı planlıyorum. Bu yılın dilek listesinde baş köşeye ekledim.

Siz de daha önce derdinizi anlatamadığınız, kabul edilmediğiniz ortamlarda bulundunuz mu? Hisleriniz içinizde bir yük olarak duruyor mu? Paylaşmak ve hafiflemek isterseniz lütfen bana yazın…